Na terenie gminy Łącko warto zwiedzić ciekawe zabytki będące świadectwem bogatej historii tej ziemi, położonej na szlaku handlowym z Krakowa na Węgry. Od połowy XIII wieku okoliczne wsie należały jako uposażenie do klasztoru Panien Klarysek w Starym Sączu, co nie pozostało bez wpływu na specyficzne oblicze miejscowej twórczości artystycznej.

Obecny kościół parafialny pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Łącku powstał w 1728 roku. Świątynia jest murowana trójnawowa z kwadratową wieżą od strony zachodniej. Tradycja głosi, że materiały do budowy kościoła pozyskano z rozbiórki zameczku Zyndrama z Maszkowic bohatera znanego z opisów bitwy pod Grunwaldem. Kościół odnowiono w 1818 r. oraz rozbudowano w roku 1930. Najciekawszym elementem wystroju wnętrza jest wczesnobarokowy ołtarz główny z 1493 roku.

Bardzo starą metrykę posiada kościół parafialny w Jazowsku. Być może istniał już w XII-XIII w. Obecny pochodzi z 1726 r. Największym skarbem świątyni jest gotycki, tablicowy obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem typu tzw. Hodegrtrii pochodzący z połowy XV w.

Drewniany kościół parafialny pod wezwaniem św. Marcina w Czarnym Potoku powstał w obecnej postaci w wieku XVII, być może z wykorzystaniem elementów starszej świątyni. Jest to budowa jednonawowa, konstrukcji zrembowej. Zwraca uwagę barokowy wystrój wnętrza a także uroczy, ludowo - barokowy krucyfiks na zewnętrznej ścianie prezbiterium, umieszczony na tle polichromii figuralnej z malowanymi postaciami łotrów z końca XVII lub początku XVIII w. W kościele znajduje się cenny obdarzony szczególnym kultem obraz Matki Bożej Bolesnej koronowany w dniu 12.09.1999 roku. Z kościoła w Czarnym Potoku pochodzi piękny gotycki obraz tablicowy ze sceną opłakiwania Chrystusa, będący jednym z cenniejszych eksponatów Muzeum Diecezjalnego w Tarnowie.

W Jazowsku położone na zachodnim krańcu wsi poddworskiej znajduje się "Osiedle Opijówka" stanowiąca unikalny w tej części Małopolski przykład folwarcznego budownictwa mieszkaniowego.

Najstarszym drzewem na terenie gminy jest lipa rosnąca obok Kościoła w Czarnym Potoku, uznana za pomnik przyrody. Jej wiek określa się na 600 lat a wysokość 25 m. i obwód 10 m. Wewnątrz pnia znajduje się dziupla o wysokości 120 cm. i szerokości 50 cm.

Izba Regionalna w Łącku posiada zbiory dawnej sztuki ludowej.